Guy Verlinde & The Artisans Of Solace (B) Blues CC Muze Heusden-Zolder (18-10-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Guy Verlinde info club: CC Muze © Rootsville 2024

Het was eerder nog een warme herfstavond waarvan we nog konden genieten op deze vrijdag en ons zodoende richting 'CC Muze' lokte in 'Heusden-Zolder'. Op de affiche 'Blues', de blues van niemand minder dan 'Guy Verlinde & The Artisans Of Solace'. Guy draait al ettelijke jaren mee in onze Belgische blues scène en leerden we pas goed kennen met zijn 'Mighty Gators'. Sinds hij op 17-jarige leeftijd zich begon te roeren in het 'Live' circuit kwamen er bands als 'Smokin' Chillums' en 'Mo Rice' maar trok hij ook solo al aan het juiste zeel. Het was als 'Lighting Guy & The Mighty Gators' dat het allemaal echt begon. Ook in de scholen werd hij opgemerkt hoe hij onze youngsters kwam warm te maken voor onze geliefkoosde muziek, die muziek waar ook Guy Verlinde zijn hart had aan verloren met als kers op de taart ook nog in een tribute aan 'Hound Dog Taylor' met zijn band 'The Housrockers'.

Vanavond hier met aan zijn zijde vier klasbakken van muzikanten gehuisvest onder de naam 'The Artisans Of Solace'. Dus naast Guy himself op akoestische gitaar en dobro hebben we ook nog Olivier Vander Bauwede als virtuoos op de bluesharp en elektrische gitaar. Verder is er 'master on the black & white keys' Tom Eylenbosch die bij deze 'Artisans' ook nog eens zijn skills laat bewonderen op banjo en washboard. Rest er zo nog een oerdegelijke ritmesectie met aan de double bass niemand minder dan René Stock en zijn metgezel drummer Benoit Maddens. Talenten dus genoeg in huis om er een werkelijk onvergetelijke 'Blues' avond van te maken.

'All Is Forgiven' is hier vanavond hun opener en daarmee zitten we bij Guy's intens mooie en aangrijpend soloalbum uit 2019. Dat 'Blues' hier vanavond in de spotlights zou gaan staan was toen al geweten. De intensiteit waarmee deze 'Guy Verlinde & The Artisans Of Solace' het zouden gaan brengen dat moesten we nog ondergaan. Het daaropvolgende 'Heaven Inside My Head' komt dan weer uit het album 'Better days Ahead' dat Guy Verlinde kwam uit te geven in 2015. Je kan stellen dat deze 'Guy Verlinde & The Artisans Of Solace' hier een 'Best Of' uit de mouw gaan schudden.

Met 'Do That Boogie' neemt Guy Verlinde ons terug mee naar de echte juke joints, way down south. Een nummer dat je nog kan terugvinden op het album 'X' dat in 2018 werd uitgebracht samen, met zijn 'Mighty Gators' en waarvan er nog een ex-lid in de zaal aanwezig was in de persoon van Stijn Bervoets. Wij voelden ons zo wel echt thuis in de blues. De nummers die Guy Verlinde schrijft komen recht uit zijn hart en niet in het minst uit het echte leven zoals 'Got To Let Go', een relaas over de stuk gelopen relatie van zijn broer en waardoor er hier openlijk een aanbieding kwam om Guy's schoonzuster te kunnen worden. Ook 'Hard To Admit', eentje dat werd geschreven door zijn bluesbrother Tiny Legs Tim (1978-2022) roept niets dan mooie herinneringen op. Ook dit nummer kan je terugvinden op het dubbelalbum dat ter ere van Tiny Legs Tim' in 2023 werd uitgegeven onder de naam 'Sing My Title'.

Helemaal uit de oude doos komt 'The Gator Bop'. Een nummer dat hij schreef voor zijn band 'Guy Verlinde & The Mighty Gators' en zo bevinden we ons in 1996. Eentje over 'Karma' dan een iets dat Guy zijn ganse leven met zich meedraagt en met deze 'Karma's Gonna Kick Your Ass' bevinden we on bij het album 'Standing In The Light Of A Brand New Day' uit 2021. Op 11 april van dit jaar werd het voor Guy Verlinde een dag om nooit meer te vergeten want net die dag werd hij vader van een mooie dochter 'Billie Rose'. Ook het nummer dat hij voor die lieve spruit schreef kregen we hier te horen. 'My Little Girl' zal altijd op zijn verdere shows aanwezig zijn.

Van de weinige covers die Guy Verlinde komt te brengen is zeker 'Blind Willie McTell', eentje dat Bob Dylan in 1983 kwam op te nemen over het leven van die Piedmont blueszanger 'Blind Willie McTell' (1898-1959). Prachtige versie om nooit te vergeten. Na 'Pursuit Of Happiness' komen we nog een ouwe getrouwe tegen van de blues met 'Hip Shake' van Slim Harpo (1924-1970) en met deze 'boogie' bevinden we ons terug in Mississippi en komt zelfs 'Hound Dog Taylor' (1915-1975) even meedoen...how how how how!

Komt vervolgens het verhaal over Guy's vader waarvoor hij tijdens de pandemie het nummer 'Baby, I'm Your Man' schreef maar omdat de vader er eentje is met wortels diep verankerd in het 'West-Vloanders' werd het daarna vertaald als 'Keppe, 'K Zien Ier Voe Joen' en zo kenden de aanwezige 'Muze Singers' dan maar meteen de taal van Aartrijke City. De vraag om de dansvloer te bevolken werd helaas niet beantwoord. Ah nee, want de 'Muze Singers' moesten even op adem komen.

Als outswinger van de avond kregen we met 'Got My Mojo Working' nog de klassieker onder de klassiekers en liet Olivier nogmaals zijn virtuositeit horen op dat kleine blues instrumentje. En dan was er applaus, veel applaus tot Guy Verlinde ook terug Olivier Vanden Bauwede en Tom Eylenbosch naast hem op het podium vroeg. Weerom een moment om nooit meet te vergeten is dan het brengen van de traditional 'I Shall Not Be Moved', een Afro-American Spiritual die als Hymne in de 19de eeuw door de slaven als portest song werd gezongen met de woorden  'Like a tree planted by the waters who shall not be moved' als geloof in God.

'Surrender To The Groove' werd dan het absolute einde van dit intens concert en werden we zo terug getransformeerd van de 'Big Easy' naar de Koolmijnen van 'Heusden-Zolder. Merci Guy, Olivier, Tom, René en Benoit en niet vergeten Tom en Maarten van de 'Muze'. Met 'Mine Blues' en 'Gevarenwinkel' nog even naakaarten en zo dan weer richting volgende concert...